سلوچ به معنای کوچ سالیانه ای است که عشایر در مناطق کوهستانی انجام می دهند ، در واقع سلوچ ترکیبی از دو کلمه سال و کوچ می باشد یعنی سلوچ = سال + کوچ . این اسم با توجه به حضور سلوچ در پایان داستان اسم با معنایی به نظر می رسد
مرگان – برای تلفظ صحیح کسره زیر میم گذاشته شود – در فرهنگ کرمانجی منطقه خراسان، به معنای کشنده شکار یا مرگ آفرین برای شکار است .البته محمود دولت آبادی در مورد نام مرگان می گوید :
زمانی که کودک بوده از پدر و مادر خود و گهگاهی از دیگران نام مرگان را می شنیده ، پدرش معتقد بود که مرگان به معنای کشنده شکار است .و این نام در ذهن کودکانه دولت آبادی تاثیری ویژه گذاشته بود و هرگاه در گفتگوها در مورد توانایی زن صحبت می شد ، در نظرش، مرگان یک نام که در برگیرنده همه توانایی ها بود، می آمد
زمینج : نام روستایی که که اتفاقات داستان در آن رخ می دهد . محمود دولت آبادی در مورد انتخاب نام زمینج برای روستا می گوید
زمینج اسمی غیر واقعی است که از ترکیب کلمه زمین با حرف ج ایجاد شده( زمین + ج )، علت افزودن حرف جیم هم به خاطر ایجاد یک حالت گیرایی در آن است ، همانند کلمات چنگک و قلاب
ابروا : نویسنده کتاب در مورد می گوید :
معمولا برخی اسامی به قرینه اسم واقعی شخص برای او ساخته می شود و معمولا برخی اشخاص با توجه به رفتار و قد وقواره هر فرد ، برای او لقب هایی می سازند ، همانند شخصیت عباس در این داستان که بعد از افتادن در چاه ،به او لقب پشمال داده می شود. ابروا هم از این دست اسامی است .نویسنده گمان می برد که اسم واقعی ابروا ، ابراهیم باشد
